Category: BERITA UTAMA

Oleh Shazni Munir

KUASA dan keseronokan berkuasa bukanlah sesuatu yang asing dalam peradaban manusia.

Sekian banyak peperangan dalam lipatan sejarah telah memperlihatkan pesona maha nikmat itu sering menjadi rebutan insani, tidak mengira agama dan anutan si pendamba kekuasaan.

Bahkan jika boleh dilelong kekuasaan ini di pasar-pasar malam, pasti subjek ini paling cepat laris, jauh meninggalkan apam balik coklat dan murtabak daging RM2.00.

Begitulah hebatnya pesona kekuasaan. Letaklah di mana sahaja. Orang gila sahaja yang membiarkan kekuasaan itu terletak dan tidak diusik. Yang namanya waras, pasti mengingini kekuasaan.

Insiden ‘kucing kurap’ yang berlaku antara Jeff Ooi dan penjawat awam rendah Majlis Perbandaran Pulau Pinang (MPPP) bukanlah sesuatu yang terpencil dalam lingkaran kekuasaan.

Mungkin kerana namanya Jeff Ooi, seorang blogger dan politisi kontroversi, maka isu itu pun menjadi kontroversi.

Hakikatnya kita sudah lama hidup dalam cacian dan makian mereka yang memegang kuasa. Di pejabat-pejabat kerajaan, yang berjawatan rendah pasti sering dimaki dan dicaci oleh ‘bos’ yang bertakhta di kerusi empuk berbilik asing-asing.

Di sektor swasta, caci maki sudah seperti ‘zikir’ selepas solat. Selalu dan biasa.

Di kedai-kedai makan tepi jalan, memarahi pekerja di hadapan pelanggan semacam suatu kebanggaan. Apatah lagi dengan gaya bercekak pinggang. Soal memalukan atau tidak bukan persoalan.

Muktamadnya, “Aku bos, ikut suka aku nak cakap apa!”

Kuasawan bertaraf menteri apatah lagi. Blazzer dan kot berharga belasan & puluhan ribu itu sudah cukup untuk menunjukkan ‘engkau siapa dan aku siapa’.

Maka tidaklah menjadi suatu kepelikan jika pak menteri mengherdik sesiapa sahaja yang cuba mempertikai apa yang ingin dilakukan, apatah lagi menghalang usaha kepemimpinannya.

Sindrom ‘caci maki’ ini – dalam sejarahnya – tidak pernah memilih agama dan bangsa anutan kuasawan, Apatah lagi sekadar baju parti dan jenama kumpulan yang dianggotai.

Sindrom ini boleh menjangkiti sesiapa sahaja yang sudah berasa cukup hebat dengan kuasa yang dipegang.

Maka jika Jeff Ooi memanggil seseorang dengan panggilan ‘kucing kurap’, bukanlah sesuatu yang ganjil dengan resam kekuasaan. Tidaklah cukup berkuasa jika tidak mencaci-maki.

Kerana sekian lama kita dibudayakan dengan sindrom ini, maka pemimpin yang berideologikan sosial demokrat pun tidak mampu menyediakan vaksin untuk sindrom ini.

Dek kerana itu, usahlah menipu diri sendiri. Yang berada di bawah dan sentiasa dimaki tidak pernah gagal untuk mengintai-ngintai tangga dakian ke atas, untuk menjadi pemaki pula.

Inilah lingkaran kekuasaan. Perkara yang telah diterima umum sebagai garis pemisah antara pemerintah dan diperintah. Justeru – dari aku – tahniah buat rakyat Malaysia.

Kalian berjaya membudayakan sindrom yang membunuh budi pekerti menjadi budaya yang berakar umbi!

* Shazni Munir ialah bekas pemimpin mahasiswa yang kini aktif dalam pergerakan politik khususnya di Selangor dan Johor

Oleh : Lau Weng San

Perbahasan di Dewan Negeri Selangor (DNS) tadi sekitar pukul 11:30 pagi agak hangat. Semasa Ahli Dewan Negeri (ADUN) Barisan Nasional (BN) untuk Kota Damansara sedang berucap, beliau mengungkitkan isu sewa rumah bulanan di Projek Perumahan Rakyat Termiskin (PPRT) sebanyak RM250 oleh kerajaan Pakatan Rakyat (PR) adalah terlalu mahal.

Ahli Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri (MMKN) yang bertanggungjawab terhadap isu ini (yang juga merupakan ADUN Cempaka) tidak berada di DNS pada masa itu, lalu ADUN Bukit Lanjan yang merupakan anggota MMKN bangun di bawah Peraturan Tetap 36(6) mengatakan kepada Timbalan Speaker (yang mempengerusi sidang DNS pada masa itu) bahawa isi ucapan ADUN Kota Damansara adalah sangkaan jahat terhadap ADUN Cempaka kerana sewa rumah PPRT telahpun dinaikkan pada tahun 2007 semasa pemerintahan BN.

Kerajaan PR yang mengambil alih selepas itu telah memutuskan sewa akan diturunkan ke paras lama, iaitu RM125 sebulan untuk mereka yang betul-betul tidak mampu dan miskin tertakluk kepada syarat-syarat tertentu.

ADUN Sungai Pinang (yang juga merupakan Ahli MMKN) kemudian berdiri di atas Peraturan Tetap yang sama berhujah bahawa jikalau sesuatu isi ucapan yang tidak betul tetapi sudah diperjelaskan sebelum ini dibawa ke DNS sekali lagi oleh mana-mana ADN, maka ianya ialah sangkaan jahat sesuatu yang boleh diambil tindakan oleh Jawatankuasa Hak dan Kebebasan DNS.

Timbalan Speaker kemudian merujuk perkara itu kepada ADUN Kota Damansara untuk menyatakan sama ada beliau akan menarik balik kenyataan yang tidak benar itu atau tidak. ADUN Kota Damansara pada permulaannya memberi jawapan yang samar-samar.

Di sinilah Ketua Pembangkang DNS (merangkap ADUN Sungai Burung) berdiri mencelah. Isi ucapannya tidak jelas tetapi Timbalan Speaker telah meminta Ketua Pembangkang untuk duduk kerana ADN Kota Damansara masih belum selesai.

Ketua Pembangkang berkeras untuk berdiri di tempatnya dan enggan duduk. Selama lebih kurang 10 minit Timbalan Speaker meminta Ketua Pembangkang menyebut apakah Peraturan Tetap yang hendak diguna (Seseorang ahli jika hendak berdiri bercakap perlu menyebut terlebih dahulu atas Peraturan Tetap yang mana satu beliau berdiri bercakap).

Ketua Pembangkang masih tidak dapat menyebut Peraturan Tetap yang mana satu hendak diguna dan enggan duduk. Pada masa ini, sudah jelas bahawa Ketua Pembangkang sedang mengguna taktik ini untuk menarik perhatian media kerana dia tahu jika dia terus berdiri dan enggan duduk, sidang DNS tidak dapat diteruskan dan Timbalan Speaker perlu mengeluarkannya daripada DNS.

Untuk memastikan sidang DNS dapat dijalankan, Timbalan Speaker tiada cara lain melainkan mengeluarkan Ketua Pembangkang dari sidang Dewan. Begini apa yang berlaku tadi.

Bagi mereka yang berasa Timbalan Speaker tidak harus mengeluarkan mana-mana ADN keluar dari sidang Dewan, saya berpendapat ada kalanya kita perlu membeza-bezakan kes.

Dalam kes Ketua Pembangkang hari ini, saya lihat beliau harus duduk dan membenarkan Timbalan Speaker menjalankan tugasnya untuk mendengar penjelasan daripada ADUN Kota Damansara.

Sekiranya Ketua Pembangkang masih tidak berpuas hati, beliau masih boleh menggunakan mana-mana peruntukan di dalam Peraturan-peraturan Tetap untuk mengemukakan bantahannya. Amat aneh sekali apabila Timbalan Speaker beberapa kali sudah meminta Ketua Pembangkang untuk menyebut Peraturan Tetap tetapi beliau tetapi tidak menyebutnya.

* Lau Weng San adalah Adun Kampung Tunku – 22 November 2013

Oleh : Lau Weng San

Hujah Ketua Pembangkang Dewan Negeri Selangor Datuk Mohamad Shamsudian Lias pada 20 November 2013 bahawa Belanjawan Selangor tahun 2014 ialah Belanjawan yang tidak berimbang ialah tuduhan liar.

Perkara ini telah diulangi oleh Ketua Pembangkang di dalam satu sidang media sesudah beliau menyampaikan ucapan perbahasan beliau semasa membahas Belanjawan 2014 di peringkat dasar bacaan kedua.

Ini berlaku walaupun beberapa Ahli Dewan Negeri Selangor telah bangun mencelah dan memberi penjelasan yang sejelas-jelasnya kepada beliau apabila beliau membahas Belanjawan 2014 ini.

Tuduhan ini ialah tuduhan liar kerana beliau menganggap Belanjawan 2014 berjumlah RM1.85 bilion ialah belanjawan tidak berimbang kerana kerajaan menggunakan rizab kerajaan sebanyak RM430 juta ringgit untuk beberapa inisiatif pembangunan.

Ini menunjukkan Ketua Pembangkang tidak memahami maksud Belanjawan berimbang. Belanjawan berimbang bermakna kerajaan akan membelanjakan wang yang berada di Kumpulan Wang Yang Disatukan (Consolidated Funds) mengikut pendapatan yang dijangka dapat dikutip oleh kerajaan pada sesuatu tahun.

Dalam konteks Selangor, kerajaan menerima pakai konsep rolling budget, iaitu kerajaan hanya akan membelanjakan wang daripada Kumpulan Wang Yang Disatukan sekiranya terdapat penambahan pendapatan di dalamnya. Ini ialah sebab mengapa kerajaan membentangkan Enakmen Perbekalan Tambahan setiap kali Dewan bersidang.

Perkara ini boleh berlaku kerana kerajaan negeri Selangor di bawah Pakatan Rakyat telah memperkenalkan amalan menyemak belanjawan negeri setiap enam bulan. Konsep semakan berkala ini bermula apabila Perbendaharaan Negeri digesa membuat imbangan pada penyata kewangan pada setiap hujung bulan.

Dengan cara ini, kerajaan negeri dapat memantau keseimbangan di antara perbelanjaan dan pendapatan agar kerajaan tidak berbelanja di luar kemampuan sehingga mengakibatkan defisit.

Harus diingat bahawa di bawah Perlembagaan Persekutuan, kerajaan negeri tidak dibenarkan mendapat pinjaman dari luar kecuali mendapat kebenaran daripada Kerajaan Persekutuan. Ini bermakna Kerajaan Selangor hanya boleh bergantung kepada kekuatan kewangan sendiri dan berbelanja di dalam kemampuannya.

Ketua Pembangkang juga menyentuh tentang peruntukan tambahan sebanyak RM430 juta daripada rizab kerajaan untuk beberapa inisiatif pembangunan di mana beliau menuduh bahawa ini ialah kompromi pihak Eksekutif akibat desakan memorandum daripada Kelab Penyokong Kerajaan (BackBenchers Club – BBC). Amaun berjumlah RM430 juta ini juga digunakan oleh Ketua Pembangkang bahawa Belanjawan 2014 tidak berimbang.

Memang benar BBC pernah menghantar satu memorandum kepada pihak Eksekutif tetapi ini merupakan perkara biasa di mana ini memang merupakan budaya BBC untuk memberi input kami kepada pihak Eksekutif dari semasa ke semasa.

Selain itu, penggunaan wang rizab untuk tujuan pembangunan tidak sepatutnya menjadi isu kerana memang Menteri Besar Selangor pernah mengumumkan sebelum ini bahawa kerajaan akan memperuntukkan sejumlah wang daripada rizab Kerajaan Selangor untuk membina Jambatan Klang ketiga.

Perkara ini pun disebut semula dalam pembentangan Belanjawan 2014. Yang berbeza ialah inisiatif-inisiatif pembangunan lain yang melibatkan rizab kerajaan turut disebut bersama dalam Belanjawan 2014 ini. Lagipun, Belanjawan 2014 masih berimbang kerana RM430 juta ini adalah diambil daripada rizab, bukan daripada Kumpulan Wang Yang Disatukan.

Jadi menjadi persoalan saya ialah adakah Ketua Pembangkang sudah ketandusan isu sehingga mereka terpaksa mengempar-gempurkan isu yang remeh-temeh seperti ini?

* Lau Weng San adalah ADUN Kampung Tunku

Oleh : Lim Kit Siang

Dua kejadian di Dewan Rakyat pada hari Khamis, 14 November 2013, yang lalu membuatkan Parlimen Malaysia terpalit noda – semuanya kerana Ahli Parlimen Barisan Nasional.

Kejadian pertama berlaku dalam sesi pagi apabila Barisan Nasional dengan tidak mempedulikan Peraturan Mesyuarat dan kelaziman telah menggunakan kelebihan kerusinya di Parlimen untuk meluluskan usul luar biasa, tidak wajar, dan “haram” untuk menggantung Ahli Parlimen Padang Serai N. Surendran selama enam bulan kerana memperjuangkan kuil Sri Muneswarar Kaliyamman di Kuala Lumpur yang telah berusia 101 tahun.

Usul untuk menggantung Surendran itu melanggar Peraturan Mesyuarat dan kelaziman Parlimen sekurang-kurangnya menurut empat asas.

Peraturan Mesyuarat 27 (3) menyebut: “Kecuali sebagaimana yang disyaratkan dalam Peraturan Mesyuarat 43 dan perenggan (5) dalam Peraturan Mesyuarat 86 dan 26(1), apa-apa usul hendaklah dikeluarkan pemberitahu tidak kurang daripada empat belas hari terlebih dahulu tetapi jika usul itu dengan nama Menteri.

Maka memadailah dengan dikeluarkan pemberitahu tujuh hari sahaja terlebih dahulu, dan pula jika Tuan Yang di-Pertua puas hati setelah diterangkan kepadanya oleh seseorang Menteri iaitu bagi faedah orang ramai sesuatu usul itu mustahak dibahaskan dengan seberapa segeranya maka memadailah dikeluarkan pemberitahu itu satu hari sahaja terlebih dahulu.”

Memandangkan kekecualian yang disebutkan dalam Peraturan Mesyuarat 43, 86, dan 26 terpakai untuk kes ini, usul menteri untuk menggantung Surendran memerlukan “tujuh hari sahaja terlebih dahulu, dan pula jika Tuan Yang di-Pertua puas hati setelah diterangkan kepadanya oleh seseorang Menteri iaitu bagi faedah orang ramai sesuatu usul itu mustahak dibahaskan dengan seberapa segeranya maka memadailah dikeluarkan pemberitahu itu satu hari sahaja terlebih dahulu.”

Penggantungan Surendran selama enam bulan itu bertentangan dengan Peraturan Mesyuarat dan kelaziman parlimen menurut empat asas berikut:

1. Ia tidak mematuhi peraturan yang menetapkan “pemberitahu satu hari” untuk usul menteri, kerana jika “satu hari” ditafsirkan sebagai “24 jam” maka usul terbabit hanya boleh dibahaskan selepas jam 6 petang hari Khamis, memandangkan notis telah diberikan kepada Ahli-ahli Parlimen selepas jam 6 petang hari Rabu.

2. Tiada “kepentingan umum” yang mengharuskan usul itu dibahaskan selepas notis satu hari diberikan dan bukannya selepas notis tujuh hari. Malah, sehingga sekarang tiada menteri mampu menjelaskan “faedah orang ramai” yang bagaimana memestikan perbahasan dan keputusan dibuat dengan segera tanpa mematuhi peraturan berkenaan “pemberitahu tujuh hari” – apatahlagi untuk memutuskannya tanpa mematuhi notis satu hari.

3. Pertembungan kepentingan yang jelas kerana Tuan Yang di Pertua yang telah membenarkan usul menteri berkenaan dibahaskan tanpa notis tujuh hari terbabit dalam persoalan yang dipertikaikan, memandangkan usul tersebut mendakwa Surendran “menghina” Speaker.

4. Prosedur yang sepatutnya diikuti dalam kes ini ialah merujuk Surendran kepada Jawatankuasa Hak dan Keistimewaan kerana ia membabitkan “kuasa serta hak dan keistimewaan Dewan”, dan Jawatankuasa Hak dan Keistimewaan perlu menyiasat dan mengemukakan laporan kepada Dewan berkenaan dakwaan yang dibuat terhadap Surendran.

Kenyataan oleh Pengerusi bahawa mana-mana Ahli Parlimen yang tidak berpuas hati dengan perintah Speaker boleh menggunakan Peraturan Mesyuarat 43 untuk mengusulkan supaya keputusan terbabit disemak semula menerusi notis tidak lebih dua hari sama sekali tidak bermakna kerana dalam sejarah Parlimen Malaysia usul sedemikian tidak pernah dibenarkan untuk dibahaskan dalam Dewan. Peraturan tersebut tidak lebih seperti “abjad-abjad mati” yang tidak lagi diamalkan.

Kerana itulah tiada seorang pun Ahli Parlimen Pakatan Rakyat peduli untuk memanfaatkan Peraturan Mesyuarat 43 ketika di waktu pagi hari berkenaan Speaker Tan Sri Pandikar Amin Mulia secara tidak benar telah mengarahkan Surendran untuk keluar dari Dewan atas alasan beliau masih digantung.

Ini bertentangan dengan Peraturan Mesyuarat 44 (2) yang dengan jelas menyebut bahawa apabila Speaker belum menentukan tempoh penggantungan seseorang Ahli Parlimen, “tempoh tersebut hendaklah disifatkan sebagai selama dua hari termasuk hari kejadian berkenaan.”

Penggantungan Surendran dibuat pada pagi Selasa, 12 November 2013, dan Speaker tidak menyebut tempoh penggantungan, maka tempoh penggantungannya adalah selama dua hari bermula pada hari Selasa – iaitu “hari kejadian berkenaan” – dan Rabu serta tidak lagi berkuatkuasa pada hari Khamis itu! Bermakna, tindakan Speaker mengusir Surendran keluar dewan pada pagi Khamis itu adalah salah dan bertentangan dengan Peraturan Mesyuarat.

Sebuah akhbar (New Straits Times) mendakwa Ahli Parlimen DAP/PR bagi Puchong, Gobind Singh Deo, dan saya telah menghalau Pandikar Amin dari Dewan kerana kami telah turut menuntut penjelasan atas tindakan mengarahkan Surendran keluar dari Dewan pada pagi itu.

Laporan itu sama sekali tidak berasas dan tidak lebih daripada khayalan wartawan terbabit, dan ia menunjukkan betapa rendahnya piawaian profesional dalam negara ini dalam pelbagai bidang kerjaya – termasuk media massa – walaupun telah lebih setengah kurun negara kita merdeka.

Saya bersama-sama beberapa pemimpin PR yang lain – termasuk Azmin Ali (PKR/PR Gombak) dan Mahfuz Omar (PAS/PR Pokok Sena) telah menyarankan kepada Timbalan Speaker Datuk Ronald Kiandee agar menangguhkan persidangan untuk membolehkan kedua-dua pihak mencari penyelesaian yang saksama bagi merungkai kebuntuan dan mententeramkan Dewan, sama ada dalam bentuk pemberian notis tujuh hari untuk usul terbabit, atau merujuk Surendran kepada Jawatankuasa Hak dan Keistimewaan, atau membenarkan usul menurut Peraturan Mesyuarat 43 untuk menyemak semula keputusan Pengerusi dibahaskan .

Tetapi berlawanan dengan kelaziman parlimen, Timbalan Speaker telah enggan menangguhkan persidangan untuk memberikan “tempoh bertenang” bagi membolehkan kesepakatan dibuat oleh kedua-dua pihak dalam Dewan bagi mengatasi kebuntuan.

Sebaliknya Dewan dan negara telah disajikan dengan adegan lawak jenaka apabila Menteri di Jabatan Perdana Menteri Nancy Shukry telah membacakan ucapan usul terbabit walaupun tiada siapa dapat mendengar walau pun sepatah kata daripada beliau, memandangkan ucapannya telah tenggelam sepenuhnya dalam kegamatan Dewan.

Adegan itu disambung dengan sesi undian yang juga merupakan lawak jenaka kerana tiada Ahli Parlimen, sama ada dari BN atau PR, dapat mendengar apa yang telah diusulkan oleh menteri itu.

Kerana itulah Ahli-ahli Parlimen PR enggan mengambil bahagian dalam pengundian, kerana bagi mereka usul tersebut bukan saja luar biasa dan tidak wajar, malah ia juga adalah “usul haram”.

Dalam keadaan keadilan telah dinafikan serta prosedur dan kelaziman parlimen telah diabaikan inilah beberapa Ahli Parlimen PR telah melepaskan rasa marah dan kecewa mereka secara beremosi dengan mengoyakkan kertas usul berwarna hijau itu.

Pimpinan PR di Parlimen tidak menyetujui tindakan mengoyak kertas usul itu kerana ia berlaku secara mendadak justeru Ahli-ahli Parlimen PR merasa kecewa apabila keadilan dinafikan serta peraturan mesyuarat dan kelaziman parlimen pula diabaikan dalam meluluskan usul untuk menggantung Surendran selama enam bulan. Cara penggantungan ini dibuat menjadikan Parlimen Malaysia sebagai mahkamah kanggaru dan bahan jenaka dunia.

Kejadian kedua yang memalit noda pada Parlimen Malaysia berlaku pada tengahari Khamis apabila persidangan parlimen disabotaj menerusi tindakan membalas dendam berikutan apa yang terjadi di pagi itu. Tindakan balas ini tiada kena mengena dengan keadilan, integriti prosedur parlimen atau hak rakyat.

Ahli-ahli Parlimen BN, diketuai oleh Ahli Parlimen Kinabatangan Bung Mokhtar Radin, telah menjalankan konspirasi untuk menimbulkan kekecohan, membawa kepada perbuatan mengoyak usul Ahli Parlimen PKR/PR Kuantan Fuziah Salleh untuk memotong gaji lima penasihat khas Jabatan Perdana Menteri, iaitu Rais Yatim, Noh Omar, Shahrizat Abdul Jalil, Johari Baharom, dan Hasbi Habibollah, kerana mereka mendakwa usul beliau adalah “usul haram” berikutan satu kesilapan fakta dalam ucapan beliau.

Jika Ahli Parlimen BN menganggap usul Fuziah adalah “usul haram”, mereka sepatutnya mencontohi tindakan Ahli-ahli Parlimen PR di sebelah pagi yang telah menolak untuk mengambil bahagian dalam pengundian – dan membenarkan Ahli-ahli Parlimen PR menyokong usul itu.

Tetapi tujuan mereka berlainan, iaitu untuk mensabotaj persidangan parlimen dengan tidak membenarkan usul Fuziah dibahaskan.

Atas sebab itulah Menteri di Jabatan Perdana Menteri Datuk Seri Shahidan Kassim selepas waktu makan tengahari telah mengemukakan usul supaya Dewan bersurai lebih awal, iaitu sebaik saja usul Fuziah diketepikan, dan bukannya pada jam 5.30 petang seperti kebiasaan – ini adalah bukti jelas bahawa Menteri di Jabatan Perdana Menteri itu telah mengetahui dan membenarkan tindakan sabotaj ke atas usul Fuziah.

Dua kejadian yang berpunca daripada Ahli-ahli Parlimen BN dalam Parlimen Malaysia ini menunjukkan sikap kebudak-budakan mereka yang sanggup mengambil tindakan kasar untuk membalas dendam terhadap Ahli-ahli Parlimen PR tanpa mempedulikan soal salah atau benar sesuatu isu dan tanpa memikirkan kepentingan rakyat dan negara.

Jelas bahawa ini bukan langkah ke arah membentuk sebuah Parlimen bertaraf dunia!

* Lim Kit Siang adalah Ketua Parlimen DAP dan Ahli Parlimen Gelang Patah

Oleh Steven Sim

Ada perkara pelik berlaku di Parlimen semalam.

Pada sebelah pagi, Menteri di Jabatan Perdana Menteri, Datuk Nancy Shukri membentangkan usul untuk menggantung Ahli Parlimen Padang Serai N Surendran selama enam bulan kerana menghina Speaker Pandikar Amin Mulia.

Surendran telah diusir daripada Dewan pada hari sebelumnya kerana enggan berhenti membentangkan usul perobohan kuil Sri Muneswarar Kaliyaman yang berusia 101 tahun.

Ahli Parlimen Pakatan Rakyat membalas dengan berdiri dan mengoyakkan notis usul serta cuba untuk menghalang pembentangan usul terbabit. Mereka memanggilnya “usul haram”.

Pada sebelah petang pula, Ahli Parlimen Kuantan, Fuziah Salleh membentangkan usul untuk “mengagihkan semula” gaji lima penasihat bertaraf menteri, iaitu Rais Yatim, Noh Omar, Shahrizat Abdul Jalil, Johari Baharom dan Hasbi Habibollah.

Ahli Parlimen Barisan Nasional juga berdiri dan mengoyakkan notis usul serta cuba menghalang pembentangan usul itu. Mereka juga memanggilnya usul haram.

Kelakuan “membalas balik” antara dua pihak menyebabkan perbuatan keduanya dikutuk sesetengah pemerhati kerana tidak matang dan berkelakuan seakan beruk di dalam Parlimen.

Tetapi adakah kedua-kedua aksi terbabit sama?

Anda pernah dengar cerita seseorang yang memesan kopi tanpa susu di sebuah kedai kopi? Pelayan memberitahu bahawa kedai itu kehabisan susu, namun memandangkan mereka mempunyai gula, maka bolehlah memesan kopi tanpa gula.

Kopi tanpa susu dan kopi tanpa gula: kedua-duanya merupakan kopi hitam. Akan tetapi, penyangkalan itu cukup penting. Kes sebegini disebut orang sebagai “serupa tapi tak sama”.

Satu lagi contoh yang mungkin lebih baik: orang kaya yang berdiet dan orang miskin yang kebuluran. Kedua-duanya kelaparan, tapi sebabnya amat berbeza.
Apakah sebab di sebalik tingkah laku blok Kerajaan BN dan Pakatan Rakyat?

Sebab Pakatan Rakyat menolak usul kerajaan

Pada mulanya beberapa Ahli Parlimen Pakatan Rakyat bangun untuk mengemukakan hujah, antaranya Ahli Parlimen Gelang Patah, Lim Kit Siang telah mengutarakan tiga sebab mengapa usul Nancy Shukri harus ditolak:

1) ia tidak mematuhi peraturan mesyuarat no.27, iaitu notis satu hari.

2) Speaker mesti berpuas hati bahawa sesuatu notis satu hari mempunyai kepentingan awam – yang jelas tidak wujud dalam kes Surendran – sebelum boleh membenarkan notis itu yang sepatutnya memakan masa seminggu untuk dibenarkan untuk didebat. Kalaupun kepentingan awam terbabit, hal ini harus dirujuk kepada jawatankuasa hak dan keistimewaan.

3) memandangkan Speaker yang ‘dihina’ merupakan Speaker yang pada masa yang sama membenarkan usul ‘menghina Speaker’, maka terdapat konflik kepentingan yang jelas.

Sebab Barisan Nasional menolak usul Pakatan Rakyat

Apa pula sebab Barisan Nasional menolak usul Fuziah Salleh?

Ahli Parlimen Kinabatangan, Bung Mokhtar, mendakwa bahawa usul Fuziah mempunyai kesilapan dalam menamakan jawatan Hasbi Habibollah sebagai Penasihat Pembangunan Sarawak, yang sepatutnya disebut sebagai Pengerusi Perlembagaan Pelesenan Kenderaan Perdagangan Sarawak.

Penjelasan kemudian dibuat kepada Dewan Rakyat bahawa kesilapan penamaan itu berada dalam dokumen sampingan, bukan notis usul, dan ini sepatutnya tidak menjejaskan kesahihan usul berkenaan.

Sandiwara oleh kedua-dua pihak?

Usul BN bertujuan menggantung seseorang Ahli Parlimen kerana membawa usul mengenai perobohan kuil Hindu berusia 101 tahun.

Usul Pakatan Rakyat bertujuan mengagih semula gaji yang dibayar kepada pelantikan politik khas dalam Jabatan Perdana Menteri oleh BN yang berjumlah RM1.6 juta setahun.

Penolakan Pakatan Rakyat terhadap usul Barisan Nasional adalah kerana percanggahan penting dan ketidakadilan dalam usul itu.

Penolakan Barisan Nasional terhadap usul Pakatan Rakyat adalah kerana terdapat kesilapan penamaan.

Terpulanglah kepada rakyat untuk menilai ‘sandiwara’ BN dan PR dalam Parlimen semalam: pihak manakah yang cuba untuk membantah atas sebab yang benar dan kukuh, dan pihak manakah yang berkelakuan seperti monyet yang meniru aksi yang dilihatnya?

* Steven Sim adalah Ahli Parlimen Bukit Mertajam. Beliau turut berdiri dan mengoyakkan usul Nancy Shukri semalam.