Tag: Syed Ibrahim Syed Noh

OLEH SYED IBRAHIM SYED NOH

Pada 14 Disember lalu, akhbar Utusan Malaysia, The Star dan The New Straits Times melaporkan ekonomi Malaysia dijangka berkembang 5.8 peratus tahun ini dengan memetik Laporan Malaysia Economic Monitor (MEM) atau Laporan Pemantauan Ekonomi Malaysia yang dikeluarkan Bank Dunia.

Pada 2018, Malaysia diunjur mencatat Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) yang sederhana pada 5.2 peratus, demikian menurut laporan itu.

Malah Bank Dunia menjangka Malaysia boleh menjadi negara berpendapatan tinggi secepat 2020.

Bank Dunia juga mengunjurkan pendapatan kasar negara atau GNI per kapita akan mengatasi had pendapatan tinggi US$12,236 (RM49,923) antara 2020 and 2025.

Buat masa ini purata GNI per kapita Malaysia dianggarkan bernilai US$ 9,660 (RM39,413), atau US$ 2,576 (RM10,510) kurang daripada had yang ditetapkan.

Menurut Bank Dunia lagi, dengan permintaan domestik dan luaran yang terus kukuh, pertumbuhan Malaysia dijangka terus utuh apabila masuk 2018.

Jika diteliti laporan oleh Bank Dunia setebal 76 muka surat itu (boleh didapati di laman sesawang World Bank), siapalah saya untuk mempersoalkannya tetapi jika dilihat pula laporan oleh media perdana berkenaannya dan dibandingkan dengan laporan Bank Dunia maka saya kira ia pelaporan yang terpilih, untuk menggambarkan yang positif sahaja sedangkan terdapat juga beberapa bahagian yang ditegur oleh Bank Dunia.

Pertama, menurut muka surat 24 laporan Bank Dunia berkenaan, keluarga yang miskin ialah yang paling teruk terkesan dengan kenaikan kos sara hidup. Ia tambah buruk dengan kurangnya perumahan mampu milik. Ya, ini juga terkandung dalam laporan Bank Dunia.

Laporan berkenaan berkata, kenaikan tekanan inflasi sejak beberapa tahun memberi kesan tidak seimbang kepada isi rumah berpendapatan rendah, terutama di kawasan bandar yang membelanjakan sebahagian besar pendapatan mereka untuk barangan dan perkhidmatan yang merekodkan kenaikan harga ketara.

Kaji selidik berkaitan perbelanjaan isi rumah tahun lepas menunjukkan ketidakseimbangan yang jelas dalam kandungan perbelanjaan isi rumah merentasi tahap pendapatan berbeza.

Menurut laporan tersebut lagi, isi rumah di tahap pendapatan paling rendah berbelanja hampir 40 peratus daripada perbelanjaan makanan, berbanding dengan 25 peratus di kalangan mereka yang berpendapatan tinggi.

“Isi rumah yang paling miskin mengalami ketidakseimbangan akibat daripada kenaikan tekanan inflasi sejak beberapa tahun lepas dengan kenaikan relatif harga makanan,” kata laporan berkenaan.

Kenaikan kos ternyata lebih ketara di kawasan bandar di mana kenaikan harga barang lebih tinggi jika dibandingkan dengan kawasan luar bandar.

Ia bertambah buruk dengan kemerosotan berterusan terhadap rumah mampu milik sejak 2012 akibat daripada kekurangan perumahan tersebut.

Dengan kata lain, sudahlah pendapatan mereka (khususnya rakyat yang menetap di bandar) rendah, mereka terpaksa menanggung harga barang yang mahal dan membayar harga sewa rumah yang tinggi kerana tidak mampu membeli rumah yang hanya mampu dilihat tetapi tidak mampu dimilik.

Menurut Bank Dunia, kenaikan mendadak harga rumah sejak 2008 boleh menjadi faktor ketidakstabilan masa depan.

Laporan itu berkata kenaikan harga rumah boleh mengurangkan kekangan pinjaman dan membolehkan pemilik rumah sedia ada meningkatkan penggunaan, dengan itu meningkatkan ekonomi.

Tetapi umpama pisau bermata dua, kenaikan harga yang mendadak mewujudkan insentif bagi pembinaan hartanah baru, yang menyebabkan ledakan harga dan pelarasan mendadak terhadap kegiatan ekonomi.

Akhirnya jumlah pembinaan hartanah melebihi permintaan tetapi lambakan itu tidak pula menyelesaikan masalah rumah mampu milik kerana harga rumah terlalu mahal untuk dibayar oleh isi rumah berpendapatan sederhana dan rendah.

Gabenor Bank Negara Malaysia (BNM) sendiri dilaporkan berkata, ketidakseimbangan pasaran hartanah boleh memberi risiko besar ke atas keseluruhan ekonomi sekiranya berlaku kejutan.

Sebagai langkah sementara, Kabinet baru-baru ini mengarahkan pengeluaran permit dibekukan kepada pemaju yang hendak membina pusat beli-belah, bangunan komersial dan kondominium berharga RM1 juta ke atas, berkuat kuasa 1 November.

Namun selesaikah masalah permintaan dan bekalan hartanah (demand and supply) serta kemiskinan bandar dengan kaedah ini?

Kedua, Bank Dunia juga menasihatkan Malaysia untuk memberi perhatian kepada penambahbaikkan Bantuan Rakyat 1Malaysia (BR1M) kerana pada pendapatnya terdapat masalah ketidakadilan agihan kekayaan dan peluang terutama buat isi rumah B40 di mana perkongsian pendapatan mereka berkurangan daripada 16.8% (2014) kepada 16.4% (2016-17).

Ini boleh dilakukan dengan memberi perhatian kepada pendapatan dan kos sara hidup mereka, terutama yang berpendapatan rendah dan menetap di kawasan bandar, kata Bank Dunia.

Pendek kata, kaedah kelayakan BR1M perlu dikajisemula berdasarkan tahap pendapatan, manfaat dan kawasan. Manakala pengenalan subsidi tersasar perlu dikembalikan, terutamanya subsidi minyak yang memberi kesan besar kepada kenaikan kos pengangkutan.

Ketiga, meskipun Bank Dunia melaporkan Malaysia boleh menjadi negara berpendapatan tinggi secepat 2020, tahukah kita bahawa penanda yang digunakan untuk mengukur konsep negara berpendapatan tinggi sangat bermasalah?

Banyak pihak dalam komuniti penyelidikan dan gerakan massa sudah menyuarakan kebimbangan mereka kepada kaedah yang digunakan untuk mengukur pendapatan menggunakan dollar Amerika. Ia bukan mata wang yang majoriti rakyat Malaysia perolehi atau gunakan.

Dalam masa yang sama, bolehkah diabaikan sahaja yang kebanyakan isi rumah yang berpendapatan rendah masih tidak berubah situasi mereka dan isi rumah Bumiputera masih berada dalam kelompok 40 peratus terbawah dalam strata isi rumah di Malaysia?

Bolehkah diabaikan sahaja bahawa kebanyakan pendapatan negara ini pada tahun 2020 berkelompok dan tertumpu hanya kepada 100 orang di negara ini?

Malaysia ialah antara negara yang mempunyai jurang pendapatan yang paling lebar antara yang kaya dan miskin.

Kesimpulannya, kemajuan sesebuah negara dan rakyatnya tidak hanya boleh disandarkan hanya kepada angka KDNK, GNI per kapita dan negara berpendapatan tinggi. Hakikatnya, sasaran itu hanyalah satu nombor yang tiada makna jika realitinya rakyat susah!

Menurut Bank Dunia, meskipun GNI per kapita dianggap mewakili tahap kesihatan ekonomi negara namun ia tidak mencerminkan secara menyeluruh dan holistik akan aspek besar kesejahteraan dan kebajikan rakyat.

Ia juga tidak semestinya menangani isu agihan kekayaan di seluruh negara dan segmen masyarakat.

Pihak media tajaan Umno BN juga perlu memberi laporan yang adil terutama dalam memetik laporan seperti Bank Dunia.

Janganlah melapor kerana agenda politik semata. Pelaporan yang beretika bermakna pelaporan yang tepat, adil dan profesional.

Rakyat juga perlu bijak menilai laporan dan berita yang keluar daripada lidah Umno BN. Ada masanya benar tetapi kebanyakan masa hanya berita yang baik-baik keluar. Berita yang negatif hilang entah ke mana.

* Syed Ibrahim Syed Noh adalah Ketua Penerangan KEADILAN

OLEH SYED IBRAHIM SYED NOH

Negara akan menyambut Hari Kebangsaannya pada hari Khamis 31 Ogos ini di sebalik latar belakang kemenangan dan kejayaan Sukan SEA yang ke-29. Tahniah kepada rakyat Malaysia dan mereka yang menjayakannya!

Sebagaimana boleh diramalkan, kedua-dua peristiwa penting ini bakal menaikkan imej negara di mata rakyat kerana semangat kemerdekaan dan mood positif yang mahu ditonjolkan.

Maka apakah Datuk Seri Najib akan bubar parlimen dengan segera untuk memberi laluan kepada Pilihan Raya Umum (PRU) ke-14?

Soalan yang tidak kurang pentingnya ialah apakah rakyat kaitkan mood positif Hari Kebangsaan dan Sukan SEA dengan sokongan kepada Umno BN dalam PRU-14?

Pada pendapat saya, ia tidak semudah itu kerana rakyat bijak menilai. Sementara faktor mood positif itu tidak dinafikan boleh memihak kepada Umno BN sebagai parti pemerintah, namun banyak lagi faktor lain yang perlu diambilkira.

Malah soal apakah mood positif itu boleh diterjemahkan kepada undi juga perlu dijawab dengan jujur bukan dengan “hooha”.

Lagi pun, bukan sewajarnya pentas sukan boleh dipolitikkan dengan kemasukkan Menteri Belia dan Sukan dalam acara polo Sukan SEA apatah lagi menagih sokongan undi atas kesungguhan atlet mencipta kemenangan.

Secara peribadi, saya kagum dengan komitmen Khairy Jamaluddin tetapi saya percaya sebagai seorang bertaraf Menteri dan tuan rumah Sukan SEA, beliau seharusnya tidak terlibat sebagai peserta.

Lebih baik tumpu kepada penganjuran dan penyelesaian masalah yang timbul. Selain isu bendera Indonesia yang terbalik, antara lain terdapat rungutan tentang urusan pengangkutan skuad sukan, kesukaran media mendapatkan maklumat pertandingan dan keputusan terkini.

Hakikatnya, isu keperitan hidup rakyat belum terungkai dengan masalah kos sara hidup yang tinggi, harga barang yang melambung dan cukai GST yang menekan.

Begitu juga isu skandal 1Malaysia Development Berhad (1MDB) yang masih menjadi misteri bagaimana wang dana strategik boleh mengalir keluar ke dalam akaun peribadi Perdana Menteri, Jho Low, Riza Aziz dan ramai lagi.

Ini semua tidak boleh dilupakan dan tidak akan hilang daripada radar rakyat dan antarabangsa.

Justeru walaupun mood positif itu benar atau “real” dan atlet Sukan SEA negara bakal berjaya meraih emas terbanyak dalam sejarah negara, namun saya percaya mereka lakukannya bukan kerana Datuk Seri Najib atau Khairy Jamaluddin atau mana-mana ahli politik.

Mereka lakukannya kerana mereka sayangkan negara dan sumbangan mereka boleh menaikkan imej negara yang telah rosak akibat kepincangan pemimpin politik khususnya Umno BN.

Untuk itu sekali lagi saya ucapkan tahniah kepada atlet, jurulatih dan penyokong.

Atas sebab itu juga, saya percaya jika Malaysia ditadbir urus dengan baik oleh kepimpinan negara yang amanah dan berwibawa tanpa rasuah dan penyelewangan, dengan wujudnya semak dan imbang yang berkesan, dengan pengurusan ekonomi yang mampan serta agihan kekayaan yang saksama di mana keselamatan, kesihatan dan kebajikan rakyat terpelihara, maka rakyat akan lebih-lebih lagi berbesar hati memberi sumbangan tidak kira dalam sukan, pendidikan atau sains dan teknologi.

Malah saya yakin, negara dan rakyatnya boleh mencapai kecemerlangan yang lebih baik dalam sukan atau apa juga bidang lain.

Sebagai rakyat yang patriotik, kejayaan negara mencapai kemerdekaan dan kegigihan menjulang kemenangan dalam sukan amat bermakna tetapi ia tidak memadai selagi pemimpin negara tidak patriotik membela nasib rakyat.

Ia wajib diterjemahkan kepada kesejahteraan dan kemajuan yang menyeluruh serta mendasar buat rakyat.

Dengan erti kata lain, ia tidak boleh dijustifikasi hanya dengan angka-angka rasmi ekonomi, penganalisis kewangan, perunding antarabangsa atau projek mega yang manfaatnya belum tentu diraih tetapi propagandanya mega hebat.

Malah, lebih buruk lagi jika projek atau inisiatif mega itu rupa-rupanya lubuk rasuah dan penyelewengan.

Dasar yang benar-benar berpaksikan rakyat wajib ditawarkan supaya masalah atau isu rakyat dan negara dapat ditangani dengan tuntas.

Selama ini dasar yang dibawa oleh parti pemerintah telah tersasar daripada matlamat asal sehingga bukan sahaja rakyat tidak mendapat faedah daripadanya tetapi terpaksa menanggung susah dan derita akibat daripadanya.

Contohnya seperti apa yang berlaku kepada FELDA. Ditubuhkan untuk menaikkan taraf sosio-ekonomi peneroka tetapi tidak berjaya malah ada yang menangguk di air keruh daripada hasil dan dana FELDA serta peneroka.

Pemimpin silih berganti tetapi nasib peneroka tidak terbela.

Begitu juga dengan cukai GST. Semua rakyat tidak terkecuali daripada cukai tersebut tetapi faedahnya tidak kembali kepada rakyat. Sebaliknya rakyat terpaksa berdepan dengan harga barang yang tinggi dan kuasa membeli yang rendah.

Apa juga dasar yang tersasar daripada berpaksikan rakyat telah merampas kebahagiaan buat rakyat.

Pembangkang khususnya Pakatan Harapan (PH) dan parti-parti komponennya Parti Keadilan Rakyat (KEADILAN), DAP, Parti Amanah Negara dan Parti Pribumi Bersatu Malaysia (PPBM) telah tekad membela rakyat dan bermuafakat untuk membuat perubahan dalam PRU-14.

Pembelaan rakyat berpandukan kepada prinsip keadilan sosial yang merangkumi semua kumpulan, kaum dan agama menjadi teras kepada tawaran oleh PH.

Meskipun lanskap politik negara agak rencam, dinamik dan tidak sunyi daripada krisis namun tanggungjawab untuk terus memimpin pembelaan rakyat melalui PH wajib diperkukuhkan.

Ramai yang telah mengatakan hanya dengan sebuah pakatan pembangkang yang berwibawa maka BN boleh ditumbangkan. Justeru PH tidak boleh dilihat lemah atau celaru.

Krisis akan datang dan pergi sama ada ditimbulkan oleh lawan atau daripada dalam parti sendiri namun tumpuan kepada isu rakyat tidak boleh sama sekali dikesampingkan.

Benar, krisis dan perbezaan pendapat mungkin tidak manis ditonton luar namun kadangkala ia tidak boleh lagi dibendung melainkan dengan aksi dan tindakan yang telus.

Selagi ada panduan pimpinan yang bijaksana dan kejelasan tanggungjawab berpegang kepada prinsip perjuangan yang mengatasi kepentingan peribadi dan kuasa semata-mata, maka itulah yang akan membezakan parti-parti dalam PH dengan Umno BN.

KEADILAN wajib dilihat begitu malah relevan dalam menyatukan pelbagai kumpulan dan parti di dalam barisan pembangkang.

Rakyat akan menilai semuanya.

* Syed Ibrahim Syed Noh adalah Ketua Penerangan KEADILAN